Iki komsu ülkenin hükümdarlari birbirleriyle
savasmazlar, ama her firsatta birbirlerini rahatsiz ederlerdi.
Dogum günleri, bayramlar da ilginç armaganlar göndererek
karsidakine zekâ gösterisi yapma firsatlariydi. Hükümdarlardan
biri, günün birinde ülkesinin en önemli heykeltirasini huzuruna
çagirdi. Istedigi, birer karis yüksekliginde, altindan, birbirinin
ipatip aynisi üç insan heykeli yapmasiydi. Aralarinda bir fark
olacak ama bu farki sadece ikisi bilecekti. Heykeller hazirlandi ve
dogum gününde komsu ülke hükümdarina gönderildi. Heykellerin yanina
bir de mektup konmustu. Söyle diyordu heykelleri yaptiran hükümdar:
"Dogum gününü bu üç altin heykelle kutluyorum. Bu üç heykel
birbirinin tipatip aynisi gibi görünebilir.
Ama içlerinden biri
diger ikisinden çok daha degerlidir. O heykeli bulunca bana haber
ver." Hediyeyi alan hükümdar önce heykelleri tarttirdi. Üç altin
heykel gramina kadar esitti. Ülkesinde sanattan anlayan ne kadar
insan varsa çagirtti. Hepsi de heykelleri büyük bir dikkatle
incelediler ama aralarinda bir fark göremediler. Günler geçti.
Bütün ülke hükümdarin sikintisini duymustu ve kimse çözüm
bulamiyordu. Sonunda, hükümdarin fazla isyankâr oldugu için zindana
attirdigi bir genç haber gönderdi Iyi okumus, akilli ve zeki olan
bu genç, hükümdarin bazi isteklerine karsi çiktigi için zindana
atilmisti. Baska çaresi olmayan hükümdar bu genci çagirtti. Genç
önce heykelleri siki sikiya inceledi, sonra çok ince bir tel
getirilmesini istedi. Teli birinci
heykelcigin kulagindan soktu,
tel heykelin agzindan çikti. Ikinci heykele de ayni islemi yapti.
Tel bu kez diger kulaktan çikti. Üçüncü heykelde tel kulaktan girdi
ama bir yerden disari çikmadi. Ancak telin sigabilecegi bir kanal
kalp hizasina kadar iniyor, oradan öteye gitmiyordu. Hükümdar heykelleri gönderen komsu hükümdara cevabi yazdi: "Kulagindan
gireni agzindan çikartan insan makbul degildir. Bir kulagindan
giren diger kulagindan çikiyorsa, o insan da makbul degildir. En
degerli insan, kulagindan gireni yüregine gömen insandir.